mama649!

Zupełnie przypadkowo wypożyczyłem "Wszystko czerwone" z biblioteki szkolnej. Było to bodajże w 1988 roku a ja miałem wtedy 18 lat. Następną jej książką było "Całe zdanie nieboszczyka" , ale najbardziej się uśmiałem czytając "Lesia".

no to trafiles na jedna z najlepszych

fakt! Ja tez tak wlasciwie, jako dziecko skarby, a po latach wlasnie czerwone, i dopiero po skojarzyjam, ze to ta sama autorka...

Ja zaczęłam od "Klinu", był to zupełny przypadek. Nie kierowałam się ani tym, że to pierwsza książka, ani nawet autorką wtedy. Było to kilka ładnych lat temu, poszłam z Mamą do biblioteki i mogłam wypożyczyć trzy książki. Wtedy jeszcze przypadkowość decydowała o tym co czytam, wzięłam pierwsze książki, które wpadły mi w ręce, no i był wśród nich "Klin". I tak mi zostało. Byłam zachwycona książką

Kiedy byłam mała, to czytałam Wszystko Czerwone i Całe Zdanie Nieboszczyka i pamiętam pozytywne wrażenie.

Natomiast powtórnie zainteresowałam się Autorką, kiedy na kocim forum ktoś mnie zaczepił i usiłował wmówić, że jestem Nią, ale on naprawdę, naprawdę nikomu nie powie. Podejrzewam, że nastąpiło powiązanie - miłość do kotów, cięty język i... grupa wiekowa

Na wszelki wypadek zaczęłam czytać wszystko jeszcze raz i zrozumiałam, skąd ma tyle fanów, że nawet im się marzy współudział na forum

Mam chandre zdołowaną na depreche co oznacza, zę powtórnie wracam do Chmielesi. Właśnie od wszystko czerwone zamierzam zaczac

Ja wróciłam do Bariery, wszyscy moi przyjaciele mają problemy, aż mi smutno.

a ja na imieniny dostalam od kumpeli 2/3 sukcesu i sobie wzielam tu i czytam

a w ogole od czego zaczelam to nie mam pojecia to bylo tak dawno temu wiem tylko ze moja siorka zaczela. tez jest "fanka", ale chyba ciut mniej zwariowana niz ja

Widzę, że często pojawia się wątek "Wszystko czerwone". Ja sama jak wracałam do Chmielewskiej po jakimś czasie to lubiłam zacząć właśnie od tej książki, bo jakoś tak specyficznie poprawia mi humor.
A za to ze wstydem przyznam, że dopiero niedawno sięgnęłam do autobiografii. Jakoś wcześniej nie było okazji. Jestem właśnie po drugim tomie.

ile lektury przed Tobą...

Ano. Ale to tylko przyjemna perspektywa

az ci chyba ciutke pozytywnie zazdraszczam... tez bym chciala miec przed soba do przeczytania cos Chmielesi, czego do tej pory jeszcze nie czytalam )

No i czytam. Tyle, zę Ksiazke poniekad kucharska Spadła mi na dekiel i wzielam to za znak. Oczywiscie juz od pierwszej strony sie rechotam. Śniła mi sie żmijówka. Usiłowałam namowic zmije coby sobie sama wlazła do butelki, bo ja cholery do reki nie wezme! A ta chcac mnie ugryzc zamieniala sie w Miećke.